Ten, kto nie przemyślał zakupu płytek lub niefortunny zbieg okoliczności sprawił, że musiał korzystać z podłogi, która była bezpośrednim zagrożeniem zdrowia i życia, ten wie, jak wiele strachu można się najeść w takiej sytuacji. Ciągle pilnowanie się w czasie przechodzenia po czyhającej na najmniejszy błąd posadzce potrafi powodować nawet zakwasy, a jeden mały błąd w najlepszym wypadku będzie w konsekwencji bolącym stłuczeniem.

Mimo dowcipnego charakteru tego wstępu prawdą jest, że śliska powierzchnia może być bardzo dużym zagrożeniem i historia zna nie jeden przypadek, kiedy lekki upadek, którego nikt się nie spodziewał kończył się zgonem, któremu wszyscy się dziwili. Takie sytuacje mogą dotyczyć miejsc, gdzie przechodzący nie są nawet zobowiązani do noszenia specjalnego obuwia, a sama podłoga nie była zanieczyszczona.

Kluczową kwestią jest tutaj nawierzchnia oraz to, czy jest ona śliska czy też nie. Jeżeli nadal kogoś bardziej bawi ta kwestia niż interesuje to warto przytoczyć badanie przeprowadzone przez Główny Urząd Statystyczny, który w 2003 roku odnotował 85 440 osób, które zostały poszkodowane w wypadku, gdzie aż 23 093 przypadki dotyczyły właśnie upadków. Bezpieczeństwo pracowników oraz gości/klientów/interesantów leży przede wszystkim w kwestii właściciela konkretnej nawierzchni. Co więc zrobić, kiedy trafiła nam się podłoga, która jest ewidentnym zagrożeniem dla osób, które z niej korzystają? Skorzystać z możliwości, jakie daje preparat antypoślizgowy.

Jak to działa?

Przede wszystkim inwazyjnie. Preparat wchodzi w reakcję z nawierzchnią i dzięki swoim właściwościom w pewien sposób ją trawi, a w konsekwencji czyni ją nieśliską.

Działanie preparatu antypoślizgowego oparte jest na kwasie, więc nie ma różnicy czy kładziemy preparat na nawierzchnię suchą lub morką, a jej powierzchnia - już po pierwszym położeniu! - będzie odpowiednio porowata, a tym samym bezpieczna przez minimum 3 lata.

 Porowata powierzchnia po zastrosowaniu środka antypoślizgowego

Preparat doskonale sprawdza się w przypadku nawierzchni kamiennych oraz ceramicznych i nie ma różnicy czy mówimy o powierzchniach na zewnątrz czy wewnątrz budynków.  Samo zastosowanie tego rodzaju środka jest bardzo łatwe i przy precyzyjnym zastosowaniu się do instrukcji obsługi nic nie powinno pójść nie tak. Substancję rozprowadza się na nawierzchni nie rozcieńczając jej i trzeba odczekać godzinę. Ważne jest, aby w tym czasie środek został w stanie wilgotnym. Po upłynięciu tego czasu wystarczy użyć dużej ilości wody, aby zmyć preparat.

Oczywistym jest, że przed nałożeniem preparatu antypoślizgowego na nawierzchnie, która może stanowić zagrożenie, trzeba wykonać próbę na mało widocznym jej fragmencie. Różne podłogi mogą różnie reagować na, jakby nie było, chemiczny środek, więc żeby zapobiec niepotrzebnym problemom lub uszkodzeniu nawierzchni taka próba będzie niezbędna.

Jeżeli chodzi o wydajność takiego preparatu to jego jeden litr przekłada się na ok. 10m² nawierzchni. Najczęściej stosuje się go tam, gdzie podłoga musi być bezwzględnie bezpieczna dla jej użytkowników: szpitalach, sklepach, obiektach użytku publicznego, hotelach itp. 

 << Wróć do spisu artykułów